Klimaatconferentie in Kyoto

Van 1-10 december 1997 vond in Kyoto in Japan de internationale VN-klimaatconferentie plaats, waaraan vertegenwoordigers uit meer dan 160 landen, waaronder Nederland, hebben deelgenomen. Doel van de conferentie was het maken van bindende afspraken over beperking van de totale uitstoot van broeikasgassen. Na moeizame onderhandelingen kon uiteindelijk een compromis worden gesloten, het Kyoto Protocol, dat de geïndustrialiseerde landen dwingt de totale emissie van verschillende broeikasgassen terug te brengen. Gemiddeld over de periode 2008-2012 moet de totale uitstoot 5% lager zijn dan de referentieniveaus uit de jaren negentig. De reductiepercentages verschillen per land: Japan, de Verenigde Staten en de Europese Unie zullen respectievelijk 6, 7 en 8% reduceren en de meeste landen van het voormalig Oostblok en Australië 8%. Uitzonderingen zijn er gemaakt voor Rusland, de Oekraïne en Nieuw-Zeeland die de emissies niet hoeven te reduceren.

Het is nog de vraag of alle beoogde Partijen het Protocol ook daadwerkelijk zullen ratificeren. Met name de VS slaat op de trom: een aantal senatoren heeft aangegeven dat de VS te ver is gegaan in de toezeggingen. Het Kyoto Protocol treedt pas in werking als 55 Partijen het hebben geratificeerd en 55% van de emissies van de geïndustrialiseerde landen is gedekt.

Nederland en de afspraken in Kyoto
Voor het Ministerie van Verkeer en Waterstaat zijn de gemaakte afspraken relevant om beleid en maatregelen te implementeren teneinde de emissie van de transportsector te beperken. Voor Nederland heeft dat betrekking op het verkeer en vervoer over de weg, de binnenvaart en de binnenlandse luchtvaart. Daarnaast is vastgelegd dat de Partijen beperking of reductie van de emissie vanuit de internationale luchtvaart en zeescheepvaart zullen nastreven. Dit valt echter buiten het Protocol omdat voor de verdeling van die emissies nog geen bevredigende regeling is gevonden. De opname van broeikasgassen door landgebruik en bosbouw mag in beperkte mate meetellen bij de realisatie van de reductie. Alleen de opname van kooldioxyde tussen 2008 en 2012 die het gevolg is van herbebossing na 1990 telt mee. Voor een deel mag de reductie in het buitenland worden gerealiseerd door daar te investeren in schonere technologie en dergelijke. Een deel van de opbrengst mag vervolgens worden meegeteld bij de resultaten van maatregelen in eigen land.

Naast alle lidstaten is de EU zelf ook Partij bij het Kyoto-Protocol. Omdat de doelstelling voor de EU duidelijk lager is uitgevallen dan de onderhandelingsinzet, zal ook de bij die inzet horende Nederlandse bijdrage, die voorzag in een reductie van 10%, omlaag moeten.