Bij een zicht van minder dan 400 meter kan het verkeer er last van krijgen. Dichte mist met een zicht van minder dan 200 meter is gevaarlijk. Zeer dichte mist met een zicht van minder dan 50 meter dwingt tot stapvoets rijden.
Mist is beperking van het zicht door kleine in de lucht zwevende waterdruppeltjes. Bij mist is het zicht aan het aardoppervlak minder dan 1000 meter. Bij een zicht van minder dan 400 meter kan het verkeer er last van krijgen. Dichte mist met een zicht van minder dan 200 meter is gevaarlijk. Zeer dichte mist met een zicht van minder dan 50 meter dwingt tot stapvoets rijden.
Als warme, vochtige lucht over een kouder oppervlak stroomt, kan advectieve mist ontstaan. De warme lucht mengt met de koude lucht en koelt af. Daalt de temperatuur tot het dauwpunt, dan ontstaan dauwdruppeltjes in de met water verzadigde lucht. Deze condensatie veroorzaakt mist.
Stralingsmist ontstaat tijdens heldere nachten. Door uitstraling verliest de grond zijn warmte. De lucht erboven koelt af en raakt verzadigd met water. Zo ontstaat mist. Is het windstil, dan slaat het vocht neer als dauw. In de winter duurt nachtelijke uitstraling lang en kan een hardnekkige mistlaag ontstaan. 's Zomers lost stralingsmist na zonsopkomst snel op.
Er is sprake van een mistdag als er op die dag in een uurvak een zicht van minder dan 1000 meter wordt waargenomen, ongeacht de duur. Het gemiddelde aantal mistdagen per jaar loopt uiteen tussen de 40 en 90.
Het aantal mistdagen neemt de laatste decennia sterk af. Eén van de oorzaken is een toename van westenwinden in de winter. Een andere oorzaak is dat de lucht schoner is geworden. Sinds de jaren tachtig bevat de lucht minder zwevende deeltjes. Waterdruppeltjes zetten zich daarop af.
